Maksilofacijalna hirurgija je hirurška grana koja se bavi oboljenjima glave i vrata. U domen maksilofacijalne hirurgije spadaju povrede kostiju i mekih tkiva, infekcije, tumori (benigni i maligni), pretprotetska hirurgija, urođeni i stečeni deformiteti lica i vilica, rascepi usne i nepca, oboljenja temporomandibularnog zgloba, oboljenja pljuvačnih žlezda kao i estetska hirurgija lica. U nekim delovima sveta koristi se termin kranio-facijalna hirurgija budući da u domen ove hirurške grane spadaju i operacije poglavine i svoda lobanje (lat. cranium).
Maksilofacijalna hirurgija i njen značaj u korekciji prirodnih i stečenih deformiteta
Ljudi sa urođenim ili stečenim deformitetima vilica rešenje pronalaze u korektivnoj viličnoj hirurgiji. Zahvati iz domena ove oblasti izvode se radi ispravljanja i nadomešćivanja funcionalnih i estetskih nedostataka vilica i kostiju lica. Kod pacijenata koji su rođeni sa previše isturenom donjom vilicom (prognatizam) ili pak sa nedovoljno razvijenom (retrognatizam) izvode se operativni zahvati kako bi se uspostavio harmoničan odnos svih facijalnih delova.
Deformiteti lica mogu biti i stečeni, kao posledica traume:povrede u sportu, saobraćajnih nezgoda, udaraca tupim predmetom ili usled velikog pada.
Traumatologija lica i povrede maksilofacijalne regije
Povrede maksilofacijalne regije mogu biti raznolike i obuhvataju:
-povrede mekih tkiva lica i poglavine
-povrede mekih tkiva usne šupljine
-prelome kostiju lica i lobanje
-prelome vilica
-traumatske ekstrakcije zuba
Povredom mogu biti obuhvaćene kosti i meka tkiva, ali i očna regija i pljuvačne žlezde. Pri jakim udarcima najčešće stradaju zubi, koji mogu biti prelomljeni ili sasvim izbijeni iz zubne čašice.
